Келесі күні де теңізге бардым. Ондағы балықшылармен жақынырақ таныстым. Озат звено жетекшісі Жақсыбайдың ісіне разы болдым. – Үйден дәм тат, – деді Жақсыбай қарт.Осы арада тұйыққа тіреліп қалдым. Жақанның үйіне баруым керек еді.– Айып етпеңіз, осындағы бір інім шақырған соң, соған уәде беріп қойып едім.Жақсыбай қарт ренжіген жоқ.– Дұрыс, қарағым, уәде – қасиетті серт. Сөзін жұтқан адамда не қадір болады. Жолың болсын! (Қайрат Жұмағалиев)Мәтінде қанша тек ашық буыннан тұратын сөз кездеседі?